ترشی انبه مهران نوعی ترشی است که با استفاده از انبه تهیه می شود. در آسیای جنوبی و جنوب شرقی بسیار محبوب است. این ترشی های ترش تند به صورت تجاری نیز موجود است.
فرآیند ترشی در هند عمدتاً به دلیل مخلوط ادویه اضافی که پس از تخمیر بی هوازی به آنها اضافه می شود، با سایر مناطق متفاوت است. با این حال، انبه خام یا انبه نرم محبوب ترین میوه ای است که برای ترشی استفاده می شود.
انواع مختلفی از ترشی انبه بسته به منطقه و ادویه های مورد استفاده تهیه می شود، اما به طور کلی دو نوع وجود دارد: ترشی انبه کامل و ترشی انبه خرد شده.
ترشی انبه کامل یک نوع سنتی بسیار محبوب در جنوب هند است و از بچه انبه‌هایی استفاده می‌کند که چند هفته از عمرشان می‌گذرد. بچه انبه ها با استفاده از نمک، روغن نباتی و ترکیبی از ادویه های داغ ترشی می شوند، در یک فرآیند بسیار دقیق که تضمین می کند ترشی ها برای سال ها نگهداری می شوند.
این به طور ایده‌آل با استفاده از انواع خاصی از انبه تهیه می‌شود که می‌تواند برای مدت طولانی‌تری هنگام ترشی ترد بماند. این نوع انبه مخصوصاً برای استفاده پرورش و پیوند زده می شود.
با این حال، بیشتر انواع انبه خام را می توان ترشی کرد اگر کیفیت آن نگران کننده نباشد.یکی از محبوب ترین ترشی های انبه «آواکایا» نام دارد که به «اوراکایا» نیز معروف است و به خاطر ادویه و طعم آن شهرت دارد.
معمولاً با برنج سفید ساده یا در کنار سایر اقلام برنج طعم‌دار مانند سس تند خورده می‌شود و یکی از اصلی‌ترین وعده‌های غذایی در جنوب هند، به‌ویژه در ایالت آندرا پرادش است.
واد اصلی انبه، آواپیندی (پودر دانه خردل) و ترکیبی از ادویه جات دیگر است که برای ترشی استفاده می شود. هندی‌های جنوبی به این ترشی‌های تند وابستگی عمیقی دارند.
انواع مختلفی از ترشی ها در این مناطق موجود است که از انبه به عنوان ماده اصلی آن استفاده می شود. ترشی ها علاوه بر اینکه در خانه تهیه می شوند، به صورت تجاری نیز موجود است و به ایالات متحده، اروپا، ژاپن و بسیاری از کشورهای دیگر صادر می شود.[4]
