همانطور که توسط بنیاد تغذیه اسپانیا اشاره شده است کشمش تیزابی خرماییسرشار از کربوهیدرات و فیبر است و دارای مقدار مشخصی کلسیم، فسفر، سدیم و آهن است.
در عین حال، کشمش ارزش کالری بالایی دارد، زیرا با فرآیند خشک کردن انگور، میزان آب آن کاهش می‌یابد و بیشتر مواد مغذی انگور تازه غلیظ می‌شود.
این باعث می شود آنها منبع مهمی از کربوهیدرات ها، به ویژه قندهای طبیعی باشند. آنها می توانند تا 72 درصد از این قندها، به ویژه فروکتوز و گلوکز را داشته باشند.
با وجود این، آنها دارای شاخص گلیسمی متوسطی هستند، زیرا مقدار فیبر نامحلول موجود در آنها هضم را کند می کند.به نوبه خود، در فرآیند خشک کردن، انگور بیشتر ویتامین C خود را از دست می دهد، اما آنتی اکسیدان های خود را حفظ می کند.
آنها همچنین سدیم کمی دارند و کلسترول ندارند. آنها همچنین به دلیل غلظت بالای مواد معدنی و محتوای چربی کم خود متمایز هستند.
کشمش میوه ای است که مقدار زیادی فیبر و پتاسیم دارد، همچنین حاوی قندهای طبیعی است، فاقد چربی و کلسترول است، به طور طبیعی سدیم کمی دارد و منبع مهمی از کلسیم و آهن است.
کشمش در ترکیب طبیعی خود حاوی اسیدهای آلی مانند اسیدهای تارتاریک، پروپیونیک و گلوتامیک، سه مهارکننده قارچ و مخمر است. با داشتن این اسیدها و استفاده از آن در فرمولاسیون، می‌تواند یک نگهدارنده طبیعی برای برخی از محصولات غذایی باشد.
برای بهره مندی از خواص نگهدارنده کشمش، می توانید از خمیر کشمش استفاده کنید که با اکسترود کردن کشمش از طریق توری به دست می آید. به عنوان یک خمیر قابل قالب گیری و گنجاندن در محصول غذایی، عملکرد ضد میکروبی و نگهدارنده آن را تسهیل می کند.
در مورد شربت کشمش که از استخراج آبی کشمش به دست می آید، همین اتفاق می افتد. کنسانتره 70 درصد مواد جامد ساخته شده و در محصولات غذایی گنجانده می شود که خاصیت یک نگهدارنده طبیعی را فراهم می کند.
